Een drukke dag achter de rug. Allereerst stond het Kennedy Space Center op het programma, een half uurtje ten Noorden van Cocoa Beach. En de reden waarom we eigenlijk deze kant zijn uitgereden. Voor de wat ouderen onder ons, Kennedy Space Center heette vroeger gewoon Cape Canaveral. Hier stegen vroeger de Saturnus raketten richting de Maan op en natuurlijk tot voor kort de Spaceshuttles.
Als klein jongetje droomde Arny er al van om hier eens naar toe te mogen gaan. En nu is de droom waarheid.
Natuurlijk valt het een beetje tegen en in enkele uren kun je niet alles van het complex zien. De 2 uur durende bustour naar de lanceerplatforms hebben we wegens tijdgebrek moeten laten schieten.
Maar we hebben de kostbare tijd goed benut. Een mooie 3D IMAX film gezien op een filmscherm wat 5 verdiepingen groot was over het ISS ruimte station, wat door de astronauten zelf gefilmt was. Alsof je er zelf bij bent!
Bovendien was er een prachtige tentoonstelling over de geschiedenis van de Star Trek serie (Spock! Cpt Kirk!). Je kon er door enkele orginele filmsets wandelen. In een van de vitrinekastjes lag zelfs een van de voorlopers van de I-Pad, uit 2002, genaamd PADD!. Waarom de bedenkers hiervan Apple niet aanklagen, gezien de laatste ontwikkelingen en rechtzaken rondom Apple en Samsung's tablet PC. Maar goed, genoeg technoroddels...
Na het Kennedy Space Center hebben we de oostkust van Florida verlaten en zijn we dwars door het binnenland naar de westkust gereden. Met een korte tussenstop in Gainesville. Dit is een van de grootste universiteitssteden van de staat. Gainesville is de geboorteplaats van een van Arny's gitaarhelden, Bo Diddley. Het park in het centrum is naar hem vernoemd. Je zou in een studentenstad als deze flink wat platenzaken verwachten, helaas. Na drie tegenvallende 'insider tips' hadden we er genoeg van en zijn we doorgereden naar Cedar Key, onze eindbestemming. Net op tijd voor de zonsondergang!
Ons logeeradres zag er nog net zo uit als in 2006 toen we hier ook al twee nachten logeerden. De foto hierboven is echt zo'n vijf stappen vanaf ons huisje. Dit jaar blijven we er een dagje langer. Cedar Key is een klein eilandje waar de tijd stil lijkt de staan. De bewoners verplaatsen zich bij voorkeur met een golfkarretje (er is hier geen golfbaan) met een biertje in de hand. Onze cottage ligt zowat op het strand en we hebben vanavond heerlijk gegeten in een klein restaurantje, genaamd Blue Desert. 5 Tafeltjes en de zus van de eigenares staat zelf in de keuken. Verse oesters, mosselen en garnalen die hier lokaal gevangen worden.
Als klein jongetje droomde Arny er al van om hier eens naar toe te mogen gaan. En nu is de droom waarheid.
Bovendien was er een prachtige tentoonstelling over de geschiedenis van de Star Trek serie (Spock! Cpt Kirk!). Je kon er door enkele orginele filmsets wandelen. In een van de vitrinekastjes lag zelfs een van de voorlopers van de I-Pad, uit 2002, genaamd PADD!. Waarom de bedenkers hiervan Apple niet aanklagen, gezien de laatste ontwikkelingen en rechtzaken rondom Apple en Samsung's tablet PC. Maar goed, genoeg technoroddels...
Na het Kennedy Space Center hebben we de oostkust van Florida verlaten en zijn we dwars door het binnenland naar de westkust gereden. Met een korte tussenstop in Gainesville. Dit is een van de grootste universiteitssteden van de staat. Gainesville is de geboorteplaats van een van Arny's gitaarhelden, Bo Diddley. Het park in het centrum is naar hem vernoemd. Je zou in een studentenstad als deze flink wat platenzaken verwachten, helaas. Na drie tegenvallende 'insider tips' hadden we er genoeg van en zijn we doorgereden naar Cedar Key, onze eindbestemming. Net op tijd voor de zonsondergang!
Ons logeeradres zag er nog net zo uit als in 2006 toen we hier ook al twee nachten logeerden. De foto hierboven is echt zo'n vijf stappen vanaf ons huisje. Dit jaar blijven we er een dagje langer. Cedar Key is een klein eilandje waar de tijd stil lijkt de staan. De bewoners verplaatsen zich bij voorkeur met een golfkarretje (er is hier geen golfbaan) met een biertje in de hand. Onze cottage ligt zowat op het strand en we hebben vanavond heerlijk gegeten in een klein restaurantje, genaamd Blue Desert. 5 Tafeltjes en de zus van de eigenares staat zelf in de keuken. Verse oesters, mosselen en garnalen die hier lokaal gevangen worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten